Zaproponowany temat konferencji - Kościół a wojna - jest od dawna przedmiotem naukowej debaty, przede wszystkim wśród uczonych zajmujących się badaniem ruchu krucjatowego i zakonów rycerskich. Dostrzegają oni rolę Kościoła i chrześcijaństwa w kształtowaniu specyficznego klimatu religijnego, który w XI w. doprowadził do niespotykanego wysiłku militarnego skierowanego przeciw muzułmanom, a nieco później również ludom pogańskim zamieszkującym Europę Środkowo-Wschodnią i Północną. Nie brakuje jednak w tym polu badawczym tematów bardziej konkretnych, które dotąd nie zostały dostatecznie uwypuklone czy przeanalizowane na szerszym tle problemowym. Nierówno prezentuje się też geograficzne rozłożenie intensywności badań. Obszar zachodni kontynentu, z szeroko rozpowszechnioną ideą krucjatową, pro-pokojową działalnością Kościoła (pax i tregua Dei) oraz rozwiniętymi kompetencjami militarnymi biskupów i opatów jest znacznie silniej reprezentowany w historiografii mediewistycznej niż obszar na wschód od Łaby. Z drugiej strony natomiast koncentracja na papieskich prerogatywach krucjatowych sprawia, iż niedowartościowana pozostaje rola kościołów regionalnych w kształtowaniu lokalnych teatrów wojennych czy postaw rycerstwa. Ciągle wiele aspektów obrzędowości wojskowej oraz wyobrażeń religijnych powiązanych z wojną wydaje się słabo rozpoznanych, natomiast aktywność militarna kleru często analizowana jest zbyt jednostronnie z pominięciem funkcji religijnej. Celem niniejszej konferencji ma być częściowe przynajmniej zaspokojenie tych postulatów badawczych w odniesieniu do doby pełnego średniowiecza (ok. 850-1350).

Více na stránkách konference.